dream to me

poznałam nową magię. zapaliłam w sobie na krótką chwilę iskierkę. po raz pierwszy ja. tak, to ja.
trwa nadal. czuję.

wyjątkowe chwile wydają się być nieskończone.
chcę, by trwały.

break-broke-broken

ucieczka na drugi koniec świadomości nie była najlepszym z moich ostatnich pomysłów.
czasami się zrywam. tak jak w tej chwili. Cienie nękają mnie już nawet w snach.

jeden dzień ucieczki. tylko jeden. 

nie pamiętam dokładnie

ostatniego spotkania

zapachu

i smaku wiatru

nie pamiętam 

czy już wtedy

towarzyszyły mi torsje

na każde zdanie

pojedyncze słowo

nie pamiętam też

czy Matka Wspomagająca

jak mara nad głową

 wisiała

nie pamiętam

to wszystko tak dawno

garstka 

patrzy oczami popędliwej

i rozpędzonej planety

srebro, czerń i żółć

ostatnie uśmiechy i wymiana uprzejmości. ostatnie spojrzenia, ciepłe słowa. napisałam kilka słów. zapakowałam je w kopertę. tak jak bilet w jedną stronę.
furtka, którą otwierał upływ czasu, powolnie się zamyka. to przez ten przedziwny jesienny wiatr, który wieje w trzech kierunkach jednocześnie.
spadają liście a ja zbieram kasztany.

"jestem szczęśliwy to znaczy wyzbyty złudzeń

słońce pojawia się na krótko ale za to daje

spektakle wspaniałych zachodów trochę w guście Nerona

jestem spokojny trzeba się pożegnać

nasze ciała przybrały kolor ziemi"

Mistrz Herbert

wake up // 4 days

gwiazdo
gwiazdko ma kochana
spadłaś i nie dałaś
tego, czego chciałam

the last part

dziwne uczucie- w zaskakująco szybkim czasie przekonać się jak wielu ludzi usilnie próbuje Cię zmienić.
nigdy nie było łatwo. nigdy nie będzie.
znowu się gubię, jak w tych powtarzających się snach.
zagasam (?)

ut pictura poesis

na początku był strach. uleciał wraz z napływem dalszych informacji. zdarza się, że powraca. choć już nie tak spektakularnie jak za pierwszym razem.
jestem wszędzie.

Inside

coraz bliżej uchylenia rąbka tajemnicy. niepewność zniknie.
czas mija mi coraz szybciej. dni już się nie dłużą. śpię krótko, żyję szybko. rano piję kawę popalając. staram się być pomocną. wychodzę i znikam. wracam nocą, kiedy spotkanie kogokolwiek znajomego jest prawie nieprawdopodobne.
czasem piszę. słabo, słabo.
zaczynam regenerację sił, z których wysysa mnie szara codzienność.
powoli wracam.