czwartek, 14 lutego 2013

another point of view


Niezbyt zabawnie a zarazem lekko infantylnie mijają mi dni. Powolnie jak rzeka płyną godziny i minuty. Coraz więcej sypiam; zwłaszcza teraz, kiedy noc jest coraz krótsza.
Oddaję się w całości Tetmajerowi:

"Ja nie zapomnę- serce moje
niewiele w sobie imion chowa, 
lecz Ciebie każdy ciemny las
i każdy ostęp dziki, mroczny, 
i każdy górski szczyt obłoczny
przywiedzie znów przed oczy moje."









1 komentarz: